Sprawność układu krążenia krwi

Ćwiczenia poprawiają sprawność układu krążenia krwi. Serce pompuje krew do sieci naczyń krwionośnych w całym ciele. Kiedy używamy nóg przy chodzeniu, działanie mięśni nóg wspomaga powrót krwi z żył nóg ku sercu. Wysiłek fizyczny wspomaga krążenie krwi również przez otwarcie sieci naczyń włosowatych, czyli drobnych naczyń krwionośnych, które w większości pozostają zamknięte a więc nieczynne, jeśli ktoś nie jest ruchliwy. To krążenie oboczne przejmuje na siebie część pracy dużych i ważnych naczyń krwionośnych, a tkanki są skutecznie zaopatrywane w krew. Oznacza to, że otrzymują za pośrednictwem krwi dostateczną ilość środków odżywczych i tlenu, a oddają do niej zbierające się odpadki. Aktywność fizyczna wpływa korzystnie na oddychanie przez zwiększenie wymiany gazowej w płucach: wdychamy więcej powietrza a więc i więcej tlenu i wydalamy więcej dwutlenku węgla i pary wodnej w powietrzu wydychanym. Ćwiczenia zwiększają szybkość przemiany materii, wskutek czego szybszy jest obrót środkami odżywczymi w naszym organizmie i zwiększa się dostępna ilość energii. Poprawia się apetyt i zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Uruchomione zostają narządy wydalnicze organizmu, jak nerki, jelita i skóra. Ćwiczenia mają również ogromny wpływ na nasz układ nerwowy. Każdy wykonany przez nas świadomy ruch mięśni, czy jest to gra na pianinie, maszerowanie, słanie łóżka czy ruszanie uszami, pociąga za sobą złożoną serię skoordynowanych sygnałów i odpowiedzi między mięśniami, nerwami a mózgiem. Im częściej wykorzystujemy te „drogi komunikacyjne”, tym lepiej „zgrane” ze sobą będą części naszego ciała. Mózg potrzebuje oprócz tego bodźców zewnętrznych do tak bardzo ważnej funkcji, jaką jest orientacja w przestrzeni. Jeśli pozostajemy nieruchomi i pozbawieni wrażeń wzrokowych, słuchowych i dotykowych, to zatracimy „obraz własnego ciała” czyli instynktowną ocenę własnych wymiarów, tracimy także poczucie własnego położenia w przestrzeni w którą stronę jesteśmy zwróceni.