Pewien radziecki gerontolog badał niedawno nieco egzotyczny przykład elity biologicznej. Było to poważne studium społeczności znanych z niezwykle dużej liczby udokumentowanych dziewięćdziesięciolatków i stulatków. Takie Społeczności można znaleźć nie tylko we wspaniałym klimacie gór kaukaskich, lecz także w surowszym klimacie odległych regionów Syberii, gór Ałtaju i w podobnych do tundry regionach Jakucji. Okolice te nie są ze środowiskowego punktu widzenia korzystne dla człowieka, a jednak żyje tam niezwykle dużo ludzi sprawnych i czynnych do późnej starości. Wielu z tych długowiecznych mieszkańców nawet spośród stulatków nie uważa siebie za starych, a badania lekarskie potwierdziły ich istotnie doskonały stan ogólny. Z badań tych wyciągnięto wniosek, że ci długo żyjący ludzie należą do takich, którym odziedziczona konstytucja pozwoliła na przetrwanie trudnych warunków w okresie lat dzieciństwa. Byli oni dziećmi około stu lat temu, kiedy śmiertelność noworodków była ogromna, panował głód, epidemie, niehigieniczne warunki życia, brak opieki lekarskiej i wyjątkiem medycyny ludowej oraz surowe warunki środowiska i klimatu. W tych czasach niedostępne były środki, dzięki którym można było utrzymać dzieci słabe przy życiu od urodzenia aż do okresu reprodukcji. Przez całe pokolenia mogli przetrwać tylko najsilniejsi i tylko oni się rozmnażali, a więc współcześni stulatkowie są ich wyselekcjonowanym potomstwem. Są oni rzeczywiście członkami elity biologicznej. W cytowanym opracowaniu większość ludzi podawała, że ich rodzice dożywali 80 czy 90 lat, co w połowie XIX wieku było istotnie imponującym wiekiem. Ta niezwykle odporna konstytucja została przez współczesnych stulatków odziedziczona po ich długowiecznych rodzicach. Sposób, w jaki odziedziczona konstytucja przyczyniła się do długiego i pełnego wigoru życia tych ludzi, można zilustrować na podstawie ich odżywiania się. Długowieczni zjadają pokaźne ilości tłuszczów zwierzęcych. Diety obfitujące w tłuszcze zwierzęce uważa się w krajach rozwiniętych za niezdrowe. Mają się one przyczyniać do choroby naczyń krwionośnych, miażdżycy plagi naszych czasów. Wśród tych długo żyjących ludzi stwardnienie tętnic było jednak rzadko spotykane. Jak wynika z wyżej przytoczonego faktu, ich odziedziczona konstytucja daje mim możliwość radzenia sobie z dużymi ilościami tłuszczów zwierzęcych bez żadnych szkodliwych skutków. Ich pomyślna dziedziczność pozwala im doskonale prosperować w niesprzyjających warunkach zewnętrznych. Ci spośród nas, którzy nie dysponują takim dziedzictwem, muszą uciekać się do innych metod.
Dowód na istnienie dziedziczności a długowieczności
